秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡教授仲申

宋濂

原文 拼音版

tàizhīsuíxíngtiānshēngshēngyóushēng

xiǎohuòdànghǒuhǎijiāngchùliúfēngtíng

tiānlúnjiāoshénguǐzhànzhóutǐngjiāolóngzhēng

quānjiùzòupiǎoshāshíxiánmíng

línggōngzhìyóngyuántiānchéng

shúyányǎngmiàoliǎngjiānpèirénwèilíng

dàishǒuzàishàngxiàwèicánglièshānyíng

fèiwèijīnguānhàozhōngqìngshēngzhàocóngháiyīng

rényīnwànbiànchūyǒuchéngnánmíng

yīnzhàchìxiè忿fènzhìxiàohàojiàoshūyōuqíng

wěnhóushéshěnqīngzhuózhēnggōngshāngfēnzhòngqīng

shūfāngsuījiǎxiàngzhìdàorénwěibìng

qiūjiàngshénqúnshèngyīnshēngwèijiàowénzhūjīng

yánqióngyángyīnzhèngshìyínyǒngqíngxìngzhēnpíng

jiéwényánjǐnmíngfēnzhèngjiǎxiàngzhízhāotiānmíng

xuánjǐngyánshèngréndàijiànzhōngsuíqúnméng

diànānhǎiyuè使shǐxiàozhíyuèkāizhòngmíng

làimíngdòngyīngfēngshēngsuǒbèiláipínréng

sòngwèiwēngcàichénqínchǔyóuyúnzhēng

língzhēnshòuzàokǔnyuèpáibēilùnguīchónghóng

tàiróngàngjǐnzhāngàixuánxiūníng

xìngtánduóshēngyuǎnrénzáozhìxiānxiāndēng

gōuqiánbǎishìqīngjiānbáitóngshíwěiwěi

huánglǎoxuánshèmíngxìngxíngmíngcǎnfēnzhēngróng

jiǔjiākuángliúèjuégǎngqiángdōngyíng

yúnpiānhuòhàijiàoshàngchěngsuǒxuéwèixiāoténg

kuángqínjiàngdǎiliúshìchìxiǎngsuífēngxíng

huángmáobáiwěiduòbiānbèiliánzhūkuājiǔnéng

bānyángméiháojuànjìngxiàgāonánshēng

liùdàipiánzhīxuǎnyóujiāojīn

gèngtángsòngfēishèngzhīliùzhōngnánshèng

yàozhīshēnghuáyǒushuāixiēzhìxuéduōlíngpīng

rénwénběnwèizàidàoshìchuíqiānlíng

suīgōngyòngxiāorǎngyīngjiànshuǐfēiyuānbīng

shūgàochūdānfèngbīngchífēihóngxīng

jīnkuìshíshìdǒngrónggōngjùnlièyànránmíng

shìdēngyòumiàoxùnshīnéngshìxuānshēngméng

zhāngshūtiānfēiliànshítánbiànbǎoguózhǎngchéng

zhānrùnpèiyúnxiégèngtóngxiāoshēng

dāngcāoyǒngshōushìfǎntīngtànxuánjīng

yóuzhōnggōushēnzhǐshòutóujǐngcóngjiōng

cháobiànhuǎng西hǎiwèidōnglíng

jīngshénsuǒzhìwànshètuóyuètíngzònghéng

zhēnchúnbāngjiàngàodǐngchōnggāoxīnchényīng

húnyuányīngzhènxiǎngshènquèshūwénlíng

yánsēnxíngqiūhuájiànbǎihuìhánchūnróng

jìnhánpéngjiāngyǎngjiēdòubǐnghuīchánqiāng

yànzhǎngyángjiàolièméngdùnluánjīng

gāopáixiāohànkuàwěihàngxièyóutàiqīng

wèizhízhuìjiǔyuāncházhīwénshēng

yōuyīngōngzuòguǐguàihuīguǐnánwèitīng

ránmíngchìhuǒjǐngyàosuǒhéngliúwèiqióng

shìmiàozàohuàzhóuxiǎoxiāngpíng

jīnshísuījiānyǒuxiāowénguānggènchángjīngyíng

dànyōuzhuōgōngzhībiànjiùjiāoshīdǐngtóng

ràngzhōuháiyǒujiémiánzhīfēichéng

cóngmǎojiǎowénshǐchěngxiāohàncuīqiángqíng

shàngshīkǒngwèicháxiàshìqiānyóuzhūxiōng

yīnggōngshèhóuzàizhèngzàixuányóuyīng

wēnwēnwénpánjié绿hándiànshēngqīngpíng

yǒushíchīshùjiéshàngrénjiànlíng

zhùkōngzhíxièjuéliúàishìhuánglǎowèihóngtíng

yīngzhīdūnběnnǎiyànqiězhābiāowàiyóuzhōngpéng

niánláichéngàimángliúhànjiābèiyánjiāochēng

cuànshēngǎorǎngnǎinéngkàngzhìlíngxiāozhēng

shàngōngqīngmiàoliángchǔyànwēixīn

zhīchūshēngyǒukuàizhēnkēng

míngchánzàochuīěrwéijuéchéngdānyīng

tiānrénzhījiānhuòyǒukuìguānméngshēng

yáojiāngshàngyuèzhūjiāshùnòngjǐngchīlóngqíng

wéishíwànlàishígěnggěngyínhánshéng

huáchuānxiānshēnglǎnqiānyuèxíngkōngtíng

yángjīnquèkāngkǎichōuguānyàochéngyīngníng

xiānshēngwénzhāngzhèngyòngshìyīnpánzhōugàofāngzhēnghéng

zhīshēnqiànguǎnbàoqiǎnjiāowèishùjīnshízhēn

niànniǎnzhuǎnchéngmèiyínshēngzàiwěnhàocāngyíng

suānhánhuòlèizhēnyàotuòchíwèibēihánhóng

rénshǒuguānzàimièxuélínlǎowényuānjīng

sānniánjiànzhìmènghúnshízhúchénfēngzhēng

shígòng宿ruòjīnzhònggāndǎnyīnqínqīng

小提示:宋濂秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡教授仲申拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

宋濂

宋濂(一代之宗)

元末明初著名政治家、文学家、史学家、思想家

宋濂(1310—1381),字景濂,号潜溪,别号玄真子、玄真道士、玄真遁叟。谥号文宪。浦江(今浙江浦江)人,汉族。明初文学家,曾被朱元璋誉为“开国文臣之首”。因其长孙宋慎牵连胡惟庸党案,全家流放茂州。其散文质朴简洁,或雍容典雅,各有特色。他推崇台阁文学,文风淳厚飘逸,为其后“台阁体”作家的文学创作提供范本。其作品大部分被合刻为《宋学士全集》七十五卷。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词