逃荒行

郑燮

原文 拼音版

shímàiérmài

láishèngshēnmángmángzhǎng

zhǎngyuǎnguānshānchái

tiānhuānggànrényán

cháilángbáizhòuchūzhūcūnluàn

jiējiāoduànzhéyāo

jiànrénxiāndèngshíyànfǎn

kānchōng饿è

dàopángjiànyīngliánshízhìdān

màijǐnjiāérfǎnwèirén

yǒutóngbànliánérzhī

yànyàn怀huáizhōngshēngkǒuzhōng

shìniángyánxiàolìngrénchǔ

qiānshānhǎiguānwànliáoyángshù

yánchéngnièxīngcūndèngzhàoqiū

zhǎngqiáoshuǐmiànfēnghàolàngpiān

gǎnyīngqiáohuá

qiánqiānhòudiē

guòqiáoxiēmiàoguāěrwénxiāng

rénqīnyīnnánérshuōmén

huānyánmiánshìwàngchóu

wèimíngxíngxiáguāngyǐng

biānqiángjiànnánhuángshāhào

huòyúnxuēbáizhēngliáocóng

huòyúnsuíyánghuánggāobàixióng

chūdàoruòjīngjiānxīngèngtán

xìngxīnzhǔréntuōmiánchù

zhǎngkāichūntiángēng

niúyángxiéyángliàngshù

shēnānxīnzhuǎnbēitiānnánmiǎo

wànshìyánlínfēnglèizhù

小提示:郑燮逃荒行拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

这首诗郑板桥写于1746年,(乾隆十一年丙寅,作者时年54岁),当时由范县改任潍县。这一年,山东大饥,上任的路上,他见到大批的农民逃荒,饿殍遍野,死伤无数,有感于潍县饥民外出逃生的惨相,写了这首《逃荒行》以纪其悲状。

郑燮

郑燮

郑板桥,清代书画家、文学家

郑燮(1693—1765),清江苏兴化人,字克柔,号板桥。乾隆元年进士。历官山东范县、潍县知县,有惠政。以请赈饥民忤大吏,乞疾归。作官前后均居扬州卖画,为“扬州八怪”之一。诗书画均旷世独立,人称三绝,亦工词。尤擅写兰竹,风格劲峭。又用隶体参入行楷,自称“六分半书”。有《板桥全集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词