封户部大夫次泉李德润先生其先自关中徙豪卫京师遂为京师人补博士弟子通经术有声而不获第有子今仪部君早达以其官封先生不色喜惟杜

王世贞

原文 拼音版

hányòubiǎolíngtiānjīngcuìrénjié

yīngyīngziháoxiānzhé

sānfāngshuògōngméishēng

鸿hóngdōuliángjiù鹿míngzhōngyàn

shùshūliánāngzàngxiàohuō

kāngkǎishěpàngōngchízhānwèiquē

suīguāiyǒuzǎohànxuè

fěnshǔlángguānbīngjìngqiūyuè

dēngkǎogōngzuìsuìcān

gàobiāofāngshāmàoxuān

qiánwèi寿shòufēigōngsuǒyuè

jūnēnshěnshēnzhísuǒxiè

wéishíshàngtáichāiwàngzhìqúnzhìqiè

suīgèngdǐngwèijiāncuīzhuāngzhé

táocóngyàojīnshǔcuànshēnxué

hánduōshīzhígāozhuǎnxuānjiē

shǐyǒuchénbèixiècháo

wéishíléitíngxiàchéncáishuō

gǒushèyānnéngyuè

tiāntīngwèikāiqíngzhuǎnchéng

huáijiǎntuō绿shānyǐnxièqīn

gōngwèijiācānzhìduó

chóuyōnghuángzūnshuíqīng

tángtángzhōngxìngdàimíngfèngliáokuò

tóngzānghóngníngdàozhōu

mèiyáoguānhuó

tiānxīnzàirénzhíyīnélǎnghuō

xuānshìshēngháijiàngguànxīnzhé

jīnlíngjiājiànyuānluánliè

shìwènsānlóngshūshūshuǐchuài

zhǔlóngjiāngxiázhàngxuě

yǒushízhǐfèngyóuxiāoránxiàngāojié

yǎngshénwángdànjīng

dàoshīyǒujiānjūntiānliè

chēngwànniánshānggàiyánmiè

小提示:王世贞封户部大夫次泉李德润先生其先自关中徙豪卫京师遂为京师人补博士弟子通经术有声而不获第有子今仪部君早达以其官封先生不色喜惟杜拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

王世贞

王世贞

明代文学家、史学家,后七子领袖

王世贞(1526—1590),字元美,号凤洲,又号弇州山人,明朝太仓(今江苏太仓)人,文学家、史学家。嘉靖二十六年(1547年)进士,授刑部主事,屡迁员外郎、郎中,又为青州兵备副使。迁浙江右参政、山西按察使,又历广西右布政使,入为太仆寺卿。万历二年(1574年)以右副都御史抚治郧阳,数奏陈屯田、戍守、兵食事宜。因忤张居正罢官。屡起屡罢,久之,起为南京兵部右侍郎,擢南京刑部尚书,以疾辞归。“后七子”领袖之一。有《弇州山人四部稿》《弇山堂别集》《艺苑卮言》《史乘考误》等。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词