徐子将适湖湘余实恋恋难别走笔长句述一代人文之盛兼寓祝望焉耳

李梦阳

原文 拼音版

zhēngróngbǎiniánhuìhàodàngguānrénwén

jiànānhuángchūchìzhàjiēfēngyún

níngyǒurénjiájīnqiāobīnfēn

gāohuánghuīzàoyuècǎomèizhīchóngshēn

yīngxióngzhàngjūnménjīnhuáshùzizhēnjuélún

xuānwénduōhúnlúnwěizāidōnglángmiàozhēn

shījuéyángwǎnhuíqiānjūn

tiānqiúyínwèngshìjuéáochèjīngfānnánchén

hóngchuānliángyuèchàngwàngláoshén

lángshēngzhǎngtáiyīnèrshízuòzéixiónghǎibīn

qièláibàokòuchāngzhǎngānxiùxínglín

shìshíshǎoniánshuízuìwéntàichángbiānchéngshěrén

shěrénpiāoyáo使shǐnánzhíqióngjīntànjīn

ěrsuījiànyánmèngzhōng仿fǎngxíngmàozhēn

lǎodào簿shūzhūgōnglěiluòqīngmiàoshēn

xiánzhìyīngěrbèiyángchén

xiūlìngyuàncényàowǎnyǎnzēnglínxún

hǎilíngxiānshēngàishìwǎnlángdàoshēn

qiáowángkuǎnjiēsuīshùěrwénláibolín

huáliúzàoliǎngxiāngzhíshùnwànshuínéngxún

dōuménèryuèfāngcǎogōuyángliǔchuítiáoxīn

lángwǎndiéjiāngyuǎnshì使shǐdànshēngbēixīn

wèijūnjiǔshànggāolóuyuèqiánzuìhuāchūn

tiānmíngguàfānxiàngchù鸿hóngyànāimíngqiúqún

nándēnghuìtànxué西xiāngshuǐdiàolíngjūn

dòngtínghánxiàxiákǒufēngyuánxiàowén

tàishǐyǒuzhúguīláizheshūzhuīhuòlín

小提示:李梦阳徐子将适湖湘余实恋恋难别走笔长句述一代人文之盛兼寓祝望焉耳拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

李梦阳

李梦阳

明代中期文学家,复古派前七子的领袖人物

李梦阳(1473—1530),字天赐,又字献吉,号空同子。庆阳(今甘肃庆城县)人。弘治间进士,任户部主事,迁郎中。因反对宦官刘瑾,被下狱。刘瑾败露伏诛后,迁江西提学副使。当“台阁体”弥漫诗坛时,李梦阳以复古为解放,倡导“文必秦汉,诗必盛唐”,成为“前七子”的领袖,在当时产生很大影响。只是模拟太甚,成就不高。有《空同集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词