-
偈颂并序 其四十六
志慕空门誓不休,莫将闲事挂心头。白云便是修行伴,从听时光去不留。
-
偈颂并序 其六十二
无端遣向墨池边,染得身衣黑似烟。却去上流清处洗,身心用尽亦如然。令教脱却重披素,不免依前著净缘。染净二途俱不了,到头须得自心玄。
-
偈颂并序 其七十
不了万劫疑,古德岂论之。为报参玄士,须怀悔底时。
-
偈颂并序 其八十一
破布裹闲身,无言可示人。居山山得乐,住郭郭还欣。
-
偈颂并序 其八十三
唯念深秋扇,临冬转就闲。银装将物裹,篾作插檐间。
-
偈颂并序 其九十四
天真元具足,修证转差回。弃本却逐末,祇守一场呆。
-
偈颂并序 其十三
心空不及道空安,道与心空状一般。参玄不是道空士,一乍相逢不易看。
-
偈颂并序 其二十四
世人无心不能治,致祸愁生累及眉。一朝体得心无事,眉放毫光自不知。
-
偈颂并序 其四十三
木食草衣心似月,一生无念复无涯。时人若问居何处,渌水青山是我家。
-
偈颂并序 其五十一
成佛人稀念佛多,念来岁久却成魔。君今欲得易成佛,无念之心不较多。
-
偈颂并序 其三
学道蒙师指却闲,无中有路隐人间。直饶讲得千经论,一句临机下口难。
-
偈颂并序 其四十一
一室一床居物外,一瓶一钵寄生涯。门前纵有通村路,是我何曾识一家。
-
偈颂并序 其四十八
在梦那知梦是虚,觉来方觉梦中无。迷时恰似梦中士,悟后还同睡起夫。
-
偈颂并序 其五十四
未了及时亲遍礼,不须端坐守清贫。直似罗睺罗密行,争如迦叶不闻闻。
-
偈颂并序 其五十八
眉间豪相焰光身,事见争如理见亲。事有只因于理有,理慈方便化天人。一朝大悟俱消却,方得名为无事人。
-
偈颂并序 其六十七
学道如钻火,逢烟且莫休。直待金星现,归家始到头。
-
偈颂并序 其七十五
老似临江树,风摇枝必危。岸崩随水去,入海勿人追。
-
偈颂并序 其七十八
饭吃随时食,心穿独自缝。若人来问我,招手报伊聋。
-
偈颂并序 其七十九
十月夜明深,山寒冷彻心。弃缘求大道,一衲更无衾。
-
偈颂并序 其九十五
君若随缘得似风,吹沙走石不劳功。但于事上通无事,见色闻声不用聋。