-
冯相国故园
知是丞相宅,候门无使通。画楼昏暮雨,高树落秋风。池草连花径,山禽散竹丛。盛衰有如此,叹息古今同。
-
题自画《林泉孤赏小景》,寄赠方比部
良朋不相见,动经三十年。视君如飞鸟,一去薄九天。我乃甘沉沦,独效鳞潜渊。渊天势虽隔,故旧不可捐。荒荒散椽屋,历落秋水边。中有孤吟士,白发手一编。兴来偶成画,非迂亦非颠。寄彼台省人,顾此幽林泉。
-
为龚生作乡墅小景,各系韵语寓怀·其三·西林
夹径山松皆十围,碧云香雨昼霏霏。村头常是临风醉,几度斜阳送客归。
-
子乔自县中来言,书田单先生贫状,至食木叶,并邀各赋一首为赠
食尽门前树,先生空忍饥。祗应到死日,始是不贫时。古性原无怨,高情独有诗。即今三日雪,坚卧又谁知?
-
不寐
不寐听芭蕉,多时未寂寥。梦回何处夜,蛮雨正潇潇。弟病官方累,母衰家更遥。炎州霜雪少,应向鬓边饶。
-
济南赠单公子鉊
好是西园贵公子,天生野性自萧闲。为寻贫士不骑马,拟作吟僧常住山。半日究论惟古昔,几年投赠隔河关。趵泉秋雨明湖月,喜得连朝与往还。
-
哭犹子珩三首·其一
死生有定数,夭寿亦同理。数尽寿而终,远客达乡里。夭逝非其年,如行半途止。半途可奈何,不复保乡梓。田州百粤地,孤庙临漳水。平生所娇爱,乃忍弃置此。我梦无由见,啁啾杂蛮鬼。生人语不通,死悲向谁是?儿兮莫怨…
-
岑溪书来,得悉子乔近事,并言彼中十月桃放
季子鸣琴处,山桃几树新。霜村方爱日,花县已逢春。自见栖南雀,还教诧北人。祗今寒食近,嫩惢未全伸。
-
喜雨
沈云滞轻雨,迍邅不肯下。倏尔飘菊丛,殷然响瓜架。稍繁独起听,才密遽云罢。冥冥疑有凭,斟酌向中夜。田父携斗酒,日久会茅舍。好雨虽不多,聊足润䆉稏。明朝好种麦,东田叱双驾。
-
王熙甫考功,自都门索画,为模王司农笔,并题此诗
麓台于为画,力将时俗矫。当时虞山王,举世竞传宝。先生下视之,值不一钱少。念子岩穴士,学诗用此道。常恐古人诃,不顾俗情恼。别我今一载,离梦山川绕。搦毫思其人,拟此娄东老。自然性情合,投赠惬素抱。独行古不…
-
还故山,留别岑溪诸文士
日日望乡悲,将归又感离。久住土音晓,渐亲殊俗宜。入梦江山迹,系情文字知。此别隔云海,再逢难可期。
-
九日,与诸生暨桂龄、欢龄、喜龄南冈登高
暂罢清斋讲,聊适苍郊意。佳节依古名,心赏随时寄。绕林曲径转,隔水寒冈岿。冠者方雍容,童子共嬉戏。卮酒得并携,盘飨乏兼味。鲜肥宁不慕,淡泊亦云贵。杂坐礼自饬,小饮情已醉。秋阳布晴暄,松风激虚吹。凭高始周…
-
游庐山西涧亭
携琴向山舍,遥见庐敖峰。瀰迤平陆绝,屈曲幽壑通。瀑流故不长,春冰结深重。石房复精洁,绕屋闻松风。俯饮涧泉水,慨念尘世踪。主人况能贤,招我栖此中。
-
送友人秋捷后,复还济南
稷下争名地,此游生彩辉。听鸿关月晓,驻马岱云飞。九族知同饥,双亲念早归。唯余嗟病母,门户渐衰微。
-
题莱阳仲生所赠王石谷《早春小雪画卷》
知是右丞笔,画中诗思清。柔条著春浅,微雪比霜轻。无鸟竹间响,有人桥上行。常怜远投赠,闲对觉情生。
-
饮酒示子乔
万事皆心许,一身不可期。今夕共君酌,明日非所知。念彼百生聚,忽焉成死睽。试问未死人,岂尝识此为?蚩蚩抱质游,何用相悯悲?兹辰复澄霁,山水交清辉。红芳虽暂歇,绿树延华滋。所贵身体适,乐宴及良时。
-
约南溪看桃花未得往,化事已阑,寄诸弟城中
未及赴春约,桃花已先落。况兹风雨天,草堂阴漠漠。暮色悄已入,鸣鸠殊未歇。寥寥此时意,书之寄城阙。
-
春霁田原,赠颖叔
林际春景霁,绿野涵清辉。罢耕牛自鸣,田父负耒归。稍爱清流响,时见春禽飞。野吟自无虑,况君已息机。
-
题画,寄怀翟照四
苍苍山郭绿如烟,中有幽人埽叶眠。梦里胜游浑似旧,纸窗风雨又三年。
-
送王熙甫登科赴济南
今日东门帐,亲朋尽出城。独惟从古学,人自重新名。缁水吟诗渡,长山看月行。早知薄意气,不访叶儒生。