-
过无怀先生故居,今为单方伯第
旧是黔叟宅,今来崇构新。乍惊行处改,常忆往时贫。楼榭何曾识,莺花别作春。独怜庭际月,还照执经人。
-
再过浯溪登峿台示闲云
披寻爱名迹,登览及春晓。拾级陟台端,振衣出山杪。澄湘照初日,楚山正缭绕。已辞桂岭深,还望洞庭渺。临高一洒然,俯仰畅襟抱。前踪何蹙蹙,漫游但草草。方寸苟未广,近视亦难了。俗儒登泰山,岂复中原小?从知古贤…
-
哀岑溪仆薛桂
生者竟何似,死亦徒然耳。死在故乡宅,有父兄妻子。生悲无奈何,死事殊未已。死丧在他乡,死日声遂駬。嗟尔从官游,不著真名氏。将为报其孥,未识何乡里。埋之北原上,累累蛮冢里。春露与秋风,谁其分别此?
-
秋日杂兴五首选三·其一
日入庭户暗,蟋蟀鸣前楹。初月含冷光,星汉皎互明。微风生树闲,始觉单衣轻。沈沈万籁静,忽忽念有生。弱冠耽书史,摧折期所成。壮岁不自立,日月忽已更。短韵何寂寥,聊以寄我情。当世不见知,安用身后名?
-
烟际钟,和韦苏州同、叔白、子乔
沈沈远钟度,漠漠生烟合。日落山暂明,风定树犹飒。不见暮僧归,微茫辨孤塔。
-
游道士谷二首·其一
未至二三里,混茫全欲收。乱云迷谷口,急雨下峰头。陇麦山田错,苔花石径幽。何来风气冷,萧飒转如秋。
-
雪后过彭泽
雪后过彭泽,山城雪顶看。天临大江晓,峰出小孤寒。迷漫才分树,荒凉尚有官。陶公赋归去,此邑宰应难。
-
过长沙
盘盂周秦遗,宝之万镒重。儒术法三代,迂阔乃无用。盛世不复古,何贵麟与凤?旧宅湘水头,聊过一帆送。太傅安在哉,城郭人民众。嗟我非其才,归园学抱瓮。
-
过藤县,感秦少游藤县,古藤州
少游既放还,返棹喜洋洋。身委紫藤下,魂魄归淮扬。我来藤江渡,落日照平冈。遗迹何处寻,烟水但杳茫。英奇多不偶,庸驽易福庆。远游底所成,寂寞今还乡。
-
岑溪悲叔白七首·其六·清风亭
亭上山风清客心,瀑泉幽冷和鸣琴。可怜已作广陵散,无复人间听此音。
-
青州道中
一雨晓风变,道旁蝉已愁。感多少年事,晴极远天秋。识路不须问,随缘非必求。人生异悲乐,共是雪盈头。
-
春郊燕集,示子升
忻念春候早,二月花尽开。熙熙晴昼煖,好风自东来。野客偶然聚,壸榼游林隈。芳树暖交阴,鸣鸟时相偕。下瞰绿畴尽,一水淩空回。世乐安可极,心赏幸无乖。适赖数斗酒,歌咏得吾怀。
-
感秋六首选四·其五
端忧捐众务,永日常独闲。野侣共相招,薄暮游前川。临流一萧散,落日满秋田。林木多高风,漠漠望远山。晴景良复佳,幽抱殊未宽。樵牧归已尽,却回思悄然。
-
夏日园林端居即事
闲园一独坐,忻忻众鸟吟。重云忽开朗,夏日照长林。新绿无遗壤,茂树有余阴。芳时良难得,胡为抱疚心?
-
题七舅新居
新向溪头住,门前有水云。远山晴始见,高树夜偏闻。带露收园果,方春掇野芹。不才惭宅相,好共事耕耘。
-
园居三首选二·其一
荒圃二三亩,种蔬兼种花。栽葵留宿柢,分菊护新芽。野蔓架成壁,山条斸作笆。初泥茅屋净,坐卧野情赊。
-
雨后入城,晚复归,南村道中·其二
斜日敛村口,余晖带林薄。天末烧归云,明晦变众壑。阪犊归且鸣,枝鸟起还落。萧然禾黍风,无人烟漠漠。
-
高士裘并序
洛阳城中三尺雪,袁生冻卧僵欲折。俗令不惜故人怜,囊底尚有佣书钱。持向东市得老羖,韦以大布宽于旃。由来朱紫轻毳褐,此裘著敝誓不脱。千金狐腋裹膻腥,羊若有知死胜活。从此柴门昼不关,城西积素辉连山。耻向泽中…
-
哭犹子珩三首·其三
忆昔送尔行,洒泪不能去。期尔志四方,转悲反成怒。宁知南浦别,竟无还乡路。尔父何颠沛,奔命不遑顾。尔身不自保,岂能阴为护?逝者长已矣,生者托何处?长号向南陲,魂梦日惊怖。
-
刘明府正孚都门寄书,并新订诗卷,报以短韵
村外一鸠唤,小园花盛开。山人入城返,朝客寄书来。忆别粤江远,闲居华发催。新诗进高格,不复骋狂才。