广南食槟榔先嚼蚬灰蒌藤叶津遇灰藤则浊吐出一口然后槟榔继进所吐津到地如血唇齿颊舌皆红初见甚骇而土人自若无贵贱老幼男女行坐咀

郑刚中

原文 拼音版

hǎifēngpiāoyáoshùchuángfēngchuīshùdiānjiébīnláng

jiǎrénxiāngxiándòngbǎishūguānchǎng

guānchǎngchūzhīliúsànjǐnnánfāng

wényàoxuánzhūliǎnggōngcháng

fèihàoshūjiāshìzhēngshōucáng

bāngrényánwèishuōnónglánjiāngshuídāng

lóuténgshēngqiánxiǎnhuǒhuàhuīshuāng

xīnxiǎoqièhuāsuìhuīzuǒzhùxiāobǎiyāng

bīnpéngxiāngféngwèihuànjiǔjiāndiǎnxiàocháōuhuáng

sūngèngjiānwèizhījūnwèicháng

bāngxìngwènmíngzhěgāoyànxiāndēngtáng

pánliánfēngguǒwénxiùshùwéiyòngduōwèiguāng

wéngōngjuéshàngchēnghǎosuídàndānggèngliáng

zhītīngbāngrénshuōfēngjīnzhīguǒchàbié

wèifànzhòngkěnzhìshíliǎowàngxīndìngshuíchuò

yánhùnchángniè怀huáixiùxiéchílèitāotiè

chúnguìjiàndānrénméngjiēshàxuè

chūbèijiǒngzāozhé齿chǐyòuguàibìngyángkuángjuéshé

néngdǐngpànqièzhūshākǒnghuòxiāncānjiàngxuě

yòuǒuxīnchūhāituòjiēhóngxīngwèixiē

qiúkǒushíxiàngwèizhōngyǒumíngshì

shìròushàngwèilìnyǐnshízàiyóujié

suānxiángānyǒuzàngpiānshòuxīnzhuō

zhīguìkuàngshìhuáchíyàoqīngjié

chángxiàoyóujìnbáoshǎohuīzàihóujīn

shēnshēngtuōzàohuàsuǒsuǒshuínéngjiá

小提示:郑刚中广南食槟榔先嚼蚬灰蒌藤叶津遇灰藤则浊吐出一口然后槟榔继进所吐津到地如血唇齿颊舌皆红初见甚骇而土人自若无贵贱老幼男女行坐咀拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

郑刚中

郑刚中

南宋抗金大臣

郑刚中(1088—1154),宋婺州金华人,字亨仲,号北山。高宗绍兴二年进士。累迁监察御史、殿中侍御史。以秦桧所荐,不敢言和议之非。后充陕西分画地界使,金欲尽取阶、成、岷、凤、秦、商六州,刚中力争不从。改四川宣抚副使,选将屯守,蠲去杂税,治理有方。桧怒其专擅,罢官,责居桂阳军,再责濠州团练副使、复州安置,又徙封州。有《西征道里记》、《北山集》等。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词