关中诗十六章

魏晋 潘岳

原文 拼音版

huángshíjìnshòumìng

sānzàitiānshènghuángshàozuò

huàguāngxíngjiǎnwǎngcuò

wēihuǒjièyánbǎo

èr

chǔněrróngjiǎoyān

guóshěngkuī

shūwēi怀huáièr

jiāngzhuānbīng

sān

qiàoqiàozhàowángqǐngsānwàn

cháowéiwèichěngyuàn

huánhuánliángzhēnggāonǎijiàn

gàixiāngwàngpiānshīzuòyuán

shìdāndānwēihǎozhì

jiǎ耀yàoxuányún

shuízhīxiàhóuqīngshì

wéiwéichùbiéyíngzhì

móuróngshìchéngpíng

shǒuyǒuwánzhànquánbīng

fēngjiāobēnshúmiǎnmèngmíng

qiāoqínjiāogàobàishàngjīng

liù

zhōuxùnshīlìngshēngāo

rénzhīyúnwángzhēnjié

wéimìngtóushuò

wèishòuèshuíwèi

āiyuánzuì

gānnǎobáijiāo

xíngguǎchūzi

jìnmínhuàwèi

luànyuèrěn

tiānzishìjīngànshíyànqǐn

zhǔyōuchénláoshúzhǐlǐn

kuìxiànshīshén

jiǔ

huángyuánzhěngjīngruì

mìngshàngzhǐchuánshì

qīnfèngchéngguīléngwēixiá

shǒuxiànzhōngtíngyángshēngwàn

shí

bīngguǐdàoxiānshēnghòushí

wénzhīyǒuwànwèi

zhòuzhīshànwèizhī

xiǎonǎnmóuzhāngjiǎ

shí

yōngménchénpàiwēi

guānsuìfèngǎnēnshū

zhòngwéijiěwēichéngzài

yuēguògōng

shíèr

qíngwànduānyǒu

fēnyúnwànkǒngzhīchǒu

yuējiàngyuēxiāoshǒu

chóuzhēnyǎnshúwěijiǔ

shísān

zhēngěrěrsòng

dāngnǎimíngshífǒuzhèngkōng

hǎojuéxiǎncóng

jiàndòulínshīhànbāng

shí

zhōurénzhīshīshíyuēcǎiwēi

běinánxiǎnyǔn西huànkūn

kuàngjīnyàowēi

mǐnmínxīnshāngbēi

shí

mínqín

shījiājǐnshìyīn

yínxíngjīngchéngzhēn

jiàngyángzhīwèibīn

shíliù

míngmíngtiānzishìmínshāng

shēnmìngqúnbǎoěrfēngjiāng

bàozhònglíngqiáng

zhuìzhuìguǎruòchūnyáng

小提示:潘岳关中诗十六章拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

潘岳

潘岳

西晋文学家,古代第一美男

潘岳(247—300),字安仁,荥阳中牟(今河南中牟县东)人。青年时以聪慧多才而闻名乡里。早举秀才,因“为众所疾”,十年没有作官。后为河阳令,又转怀县令。他的诗大多缺乏深厚内容,只追求辞藻华丽,故为当时形式主义诗风的代表人物。但他的《悼亡诗》三首,堪称佳作。潘岳“尤善为哀诔之文”,《怀旧赋》《寡妇赋》等都以善叙哀情著称。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词