赋意未畅复拾前韵之馀者作广坐隐辞

戴表元

原文 拼音版

zuòzuòyǐnláiwènzuòyǐnfāng

kāiménjìnháizuòwèiluòyánxiáng

yǐncháoshìnéngchōngchénmàoshǔzǒuhuánghuáng

yǐnjiāngnéngsuōdàicāozhōuháng

yǐnshānlínshānlínbáizhòuxíngláng

yǐntiántiánchìliáng

qióngguānliùnèitóuyǐnxiāng

shìláirénshīduōchāngkuáng

huòyǐnlíngguānxiáhuòyǐnyàosēngfáng

huòwèijūnpíngyǐnmàibohuòchēngtáozhūyǐnxíngshāng

suīnéngtáoshìwǎngshìwèiwèiliáng

kuàngnánxiéshēnyǐnèrqīnbáichuígāotáng

shénxiānzháiyǒugāofēiyáng

ránshǎoguīyǐngēngsāng

suíyōngjiézuòmǎitiánzhùshìyòuqiānjīnzhuāng

tóngqīnyǒuwǎngwǎngrénèfēitiānyāng

bēiláiyǎngxúnyǐnchùqīnshūbēishāng

yǐnjiǔwèizhuókuángfēngchōnggāncháng

shūwèijuǎngǎnkǎilèilànglàng

jiǔnéngchùrénshēngfènshūnénglǎnzhīxìngwáng

fēichōngyǐnfǎnyuánèrláiqiāng

bēiyǎnjuǎnqiězuòdìngshǐjuépíngcháng

yīnshìshàngbǎiqiānshìshìfēiróngwàng

yángzhūbēiliǎngshūlàngmáishǒuyáng

suíyuánwěiyùnkuàizuòmíngxīnjìngwǎngyóuhuángtáng

lùnbiànyōudànshèxiāngcuīshāng

háiwǎngyōufēngzhānshang

rénshēngshífēndìngdēngkōngmáng

jiànzhuóniǎozhōngcháobǎocháng

jiànshǒushīguīqióngniányǐnzhōngcáng

qiánshēnjūnwènniǎoshúguīniánzhǎng

zuòtànxiàotànyānànshìshēngtiānguāng

小提示:戴表元赋意未畅复拾前韵之馀者作广坐隐辞拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

戴表元

戴表元

元代学者、诗文家

戴表元(1244—1310年),字帅初,又字曾伯,自号划源先生。奉化(今属浙江)人。七岁能文,多出奇语。宋咸淳年间(1265—1274年)中进士乙科,官临安教授,以兵乱归剡。元大德八年(1304年),以荐举除信州教授,再调整州,以病辞。学博而肆,以文章名重一时。性好山水,多伤时悯乱之辞。其律诗雅秀力变宋持积习清新近晚唐。有《剡源集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词