将出都留别董玄宰先生

李孙宸

原文 拼音版

huángxiāngzhuànyúnjiānzhǎngzhuànxiānrénbān

yīnfēngchuīluòrénjiānshìshangpèishēngshānshān

xiōngluóshífāngjīnshìjièzhǎnghuīcùnguǎnliánhuābān

língdīngjiǎshānxiāozǒuguānghánjiāozhūhái

wànyánguānqīngduōshìpiànlíngòubǎihuán

éméihuìgōngzhōnghuànyānxiásuízhàng

zuòfānyuánlǎnshènggōngchōuzānwèiqiǎnmóushēn

cháoshǒuxièshíréndòngtíngguīlǐngyānsuō

shìshìzǒngqīngshēngqiěxiàngtuánjiāo

nèimíngshānchùchùtàntiānbiāngàishíshí

jūnxīnjiéchìsōngméngshìzhóuzhōngyánzhù

zhàodōngshānxièāncǎotángrénluóhán

yuánsānqiūjīnghuìzhàngfènghuángqiānrènzhènbāohàn

kuídiǎntíngliùguǎnrénzhānhuàkuān

shíshèngzhǔzàichéngmíngjīnménshǔmǎnqúnyīng

wèilùnhuánglúnqiělínshēng

rénjiānshāndòuguīhántiānxiàlóngményǎngyīng

shù怀huáiwēishàngxīnyuǎnkànghuángchūshàng

zōngsuīliánshìwǎngyīngjīnwèikěnshírénbàng

píngshēngwényǒudǒngxiānshēngyuètiáoyáokōngzhùwàng

jīnxīngwěiqīngyúnkānzhuàng

jiànfānqīngwànhóulánchǎijiānliántóu

wàibáiyúnyǒudàizhōngmíngyuèxiāngchóu

qièláishénchángyòukànfēngpàngōu

zànjièxīnghuákuītàihuázhōngmóuyuǎnzhìluó

jūnshìsāncháojiùmíng宿zhōuyánméijīnyǒushǔ

shìníngfángchūshìshēnhuìdiàoyuánguīhéngzhóu

zifángfànrényuèxìngliú

cónghuángshíchīshénxiānshòuxūnmíng

ráohànmànèrshíchūn绿jūnguītángzhèngxīn

tǎngbiǎnzhōuxúnliàngòngxiàngshānxuéyǐnlún

小提示:李孙宸将出都留别董玄宰先生拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

李孙宸

李孙宸

明朝礼部尚书

李孙宸(1576—1634),字伯襄,广东广州府香山县(今广东中山市)小榄人。万历四十一年(1613年)癸丑科进士。授翰林院庶吉士。光宗泰昌元年(1620)掌内书堂,晋掌春坊左庶子。天启五年(1625)进南国子祭酒,次年晋詹事府侍读学士,教习庶吉士;晋南礼部右侍郎,摄礼、户两部尚书事中。崇祯元年(1628)晋礼部左侍郎,掌翰林院察典。三年回礼部视事,晋礼部尚书。崇祯六年(1633)三上疏乞退归隐,奉旨慰留;崇祯七年(1634)病故于任,终年55岁。著有《建霞楼集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词