古今豪逸自放之士鲜不嗜酒以其类也虽以此致失者不少而清坐不饮醒眼看醉人亦未必尽得盖可考矣予好饮而尝患不给二顷种秫之念往来于

胡寅

原文 拼音版

měiguòjiǔxīngquándiànliǎng

duānyóujiēzuòshèngshǎorénzhī

zhàomìngwéiyuányíngchūnzhù寿shòu

gōngshēnyàoshíhòuléi

ruòxiànqiānzhōngměixiūxiánjiǔyùnchí

wàngqíngwéiliàngnǎixuān

póuyǐnshāngchūlànliúliánhuòshǐ

xiānwángfánghòushì

shírénqíngcān

fàng怀huáishìwènkǒuzòngyánzhī

huòzhōngzhǎngshēcánjìngzuòchí

bāomáochǔzòuyìnzhēng

zhǎnshéhòudāngzhéquànshí

péngchéngzhènggāohuìsuīshuǐtiánshī

zhéyōuzhànguīláishòu

píngpéngǎntiánchuàiniànxiānglèi

zhōngxiāowènzāoqiūkuìkuī

páifánkuàidùnyǔnzhī

lóngqiánfèngzhēngquánshāwèi

tuōxuēcánshìfēiyànyángfēi

yàoshūqièrénlièchí

wèiwéndūnxìnwángměngyòngqiánchuí

yǒuyánsuīchīrénshí

luǒshēnhuāngshénshìháibēi

ruǎnbǎoshēnxíngsòngxǐngkuángshòu

suījiāngdàogōng

wèishuǐchūquègāoyángbànzǎo

chuánhuítàibáishuǐ殿diànyàn西shī

xiètíngbēichàngjīnghǎi

miǎn怀huáizihuìchàngwàngxiān

xiāoxiéchuānyǐngfēngliúshuǐméi

xiéxiūbǎibàiléichǐ便biànsān

tóushàngjīnpínyāojiānchāsuí

liàngnáncāoběidòuqiězuòdōng

西hǎitáochuíshínánshāndòuluò

wéishāngshìgàokāng

tuōzhūwēnjǐngliúwèishílēi

shēngdāngyǒuzàiwángyóu

dòuchéngfāngjiěsānrényǐngduì

gāotánqīngzuòtīngtòngyǐnshī

wèicéngwéitǒnggèng

ānnéngyànfěnliáozhǎnghuángbēi

zhāngzixiàoxiǎnfēngshūyīnjùnwēi

chéngshǔhuò

huáyīnníngshìhuī

xuánjiǎoyǐngchēzàihàochī

kǒuguàzāngfǒuyóubáo

miáofěngchúèzhǒngshúdàichōng

luòxiāngtánzhùchūnróng绿suǐzhī

yúnqīngzijīnnènxiěéér

táohánhányīngzhī

xiōngtūnjiǔyúnmèngzǒuwànjiāochī

fēngyuèjiāngshānhǎobīnpéngxiào

xiùliánchūjìngjuǎnyínzhúgāochuí

yǎnshénxiānzuòfēnluóshuǐ

shēnguāngyànliú

绿fānluóxiùhóngcháoshàng

xiànchóuqiǎnquǎnzhānqiàjǐnróng

wènyánhuāluòwéichóuhuàjiǎochuī

chūyán

hánshíhuāzhòngyángruǐ

lóngshānyóuxiǎngluòshàngnéngzhuī

yuèmǎnqióngshùpānliǔzhī

gāofēi鸿hóngyuǎnzuǒshǒuxièáochí

xiánshèngfēnqīngzhuóqīngbiànděngshuāi

shìnángòngshíjiāniàngkǒngchéng

suànjuéshāngshǐwàngbēijiā

shēnhāndàoyùnduāndetiān

cuìzhúchényúnjìnruí

guòyànshūhàomiǎowěnzhònglián

juǎnjǐnqīngdiānpiāobáijiē

gōngchuīyōuniǎozòuxūnchí

dànkànzhūchéngzhīzuò

zhǎngpínghuāngcǎoshānguōzhǎnqīng

jǐngxīntóuxiákuīménchàngzhí

liúzhùquànrénguī

zhàngxiàhóngfēishuāngdiǎnhēi

bǐngyuánliángzhuōwèiwèichī

chùshìlínquánshìsāorénjǐngbēi

fàngchénguóhènqiānxiāng

bēizhōngliáoshūjìngméi

zànshíjiāolěiwěidàochùhóng

dànjièlíngshuāngláo

cóngjiàojìnwǎngqiǎnzuìxiāng

wèichénshēngfèiyīngfángshuǐ

chúxiánbìngnǎoduànsònglǎotóu

máikōngfánlèihuījīn

sānxíngzhìshúguān

huòjiāozuòyīnyángyīnbìng

rénmiǎotiānshìjǐnháo

wényuánjǐngcháocān

xīn便biàngān

wèijiāngjīnglúntǎngzài

zūnchángzhǔnsānqǐngyàoyúnzhì

dàojiǔzhēnmǎngshìduō

huángfēngnèiyùnchīxiùniànzōng

shuōyīngxīnmìngcáocānshǒujiùguī

qúnshēnghuánhǎiyànjiāo

tǎnggāohuāngpíngguóshǒu

chuánfāngzhězhǎnyǒngshī

小提示:胡寅古今豪逸自放之士鲜不嗜酒以其类也虽以此致失者不少而清坐不饮醒眼看醉人亦未必尽得盖可考矣予好饮而尝患不给二顷种秫之念往来于拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

胡寅

胡寅

北宋文士、官员

胡寅(1098—1156),字明仲,学者称致堂先生,建州崇安(今福建武夷山市)人。胡安国侄。徽宗宣和三年进士。钦宗靖康初召为校书郎,从祭酒杨时受学。高宗建炎中因张浚荐,擢起居郎。上书陈抗金大计,反对茍安议和,言词切直。绍兴中为中书舍人,力阻遣使入金,出知严州、永州。官至礼部侍郎兼直学士院。秦桧当国,深忌之,以讥讪朝政落职,安置新州。桧死复官。卒谥文忠。有《论语详说》、《读史管见》、《斐然集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词