自为墓志铭

张岱

原文 译文 拼音版

shǔrénzhāngdàitáoānhàoshǎowèiwánziàifánhuáhǎojīngshěhǎoměihǎoluántónghǎoxiānhǎoměishíhǎojùnhǎohuádēnghǎoyānhuǒhǎoyuánhǎochuīhǎodǒnghǎohuāniǎojiāncháyínnüèshūshīláobànshēngjiēchéngmènghuànniánzhìshíguójiāwángshānsuǒcúnzhěchuángsuìzhédǐngbìngqíncánshūshùzhìquēyànfāngérshūshíchángzhìduànchuīhuíshǒuèrshíniánqiánzhēnshì

chángpíngzhīyǒujiěxiàngwéiérshànggōnghóujīnshìjiāérxiàtónggàiguìjiànwěnjiěchǎnzhōngrénérjīnshìduōjiéjìngérzhūshǒulíngpínchuǎnjiěèrshūshēngérjiànróngzhīchǎngjiāngjūnérfānwénzhāngzhīwéncuòjiěsānshàngpéiérchǎnxiàpéibēitiányuànérérjiāozūnbēihùnjiěruòtuòmiànérkěngànqiángdānérnéngkuānměngbèijiězhēngduómínggānrénhòuguānchǎngyóukěnràngrénxiānhuǎnmiùjiěliùchūzhīshèngchuàicháchángshuǐnéngbiànmiǎnzhìjiě

yǒujiěqiějiěānwàngrénjiěchēngzhīguìrénchēngzhīpínjiànrénchēngzhīzhìhuìrénchēngzhīchǔnrénchēngzhīqiángxiàngrénchēngzhīróuruòrénchēngzhībiànrénchēngzhīlǎnsànrénxuéshūchéngxuéjiànchéngxuéjiéchéngxuéwénzhāngchéngxuéxiānxuéxuénóngxuéchéngrènshìrénzhīwèibàiziwèifèiwèiwánmínwèidùnxiùcáiwèishuìhànwèilǎomèi

chūzōngzirénchēngshígōngshígōnghǎozheshūsuǒchéngzhěyǒushíkuìshūzhāngshìjiālièchuánlánghuánwénmíngyòngshǐquēshūmèngshuōlíngchāngjiěkuàiyuándàonángshí西mèngxúnjuǎnbīngxuěwénxíngshìshēngwàndīngyǒuyuèèrshímǎoshíguóxiāngwēngzhīshùziyuētáorényòuduōtányǎngwàitàirénzhěshíniánwàitàiyúngōnghuànliǎng广guǎngcángshēngniúhuángwányíngshùnānzhìshíyǒuliùsuìshíjǐnzhīérjuéshǐliào

liùsuìshíruòwēngxiézhīlínméigōngxiānshēngkuàjiǎo鹿wèiqiántángyóuduìyuēwénwénsūnshànshǔduìmiànshìzhī

zhǐpíngshàngbáijīngyuētàibáijīngcǎishíjiāngbiānlāoyuè

yīngyuēméigōngkuà鹿qiántángxiànqiūfēng

méigōngxiàoyuèyuēlíngjuànruòxiǎoyǒu

jìnqiānqiūzhīliàozhīshìchéngzāi

jiǎshēnhòuyōuyōunéngyòunéngliáoshēngbáisuōyóushìrénshìkǒngdànxiāncháocǎotóngyīnrénwánggōngtáojìngjiéwénzhǎngjiēzuòmíngxiàopínwèizhīgòujuérénwénjiāchuòzhězàisuīrányánzhīcuòchuán

céngyíngshēngkuàngxiàngwángzhītóushānyǒurényánzhāikuàngyuēyǒumíngzheshù鸿hóngtáoānzhāngzhǎnggōngzhīkuàng

luángāoshìzhǒngjìnyàoyǒuxiàngmíngniánniánshízàngyuèshàngzhīshū

míngyuēqióngshíchóngdòujīnmángbiànxiànjīnglǎoliánzhàn涿zhuō鹿yànlóngménkāishǐchándōng饿èzhúyānnéngkōngxuétáoqiánwǎngméixúnsānwàirénfāngxiǎozhīzhōng

小提示:张岱自为墓志铭拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

《自为墓志铭》是明末清初文学家、史学家张岱为自己所写的一篇墓志铭。在这篇墓志铭中,作者用近乎游戏的笔墨,以自嘲戏谑的口吻,写出心中的痛楚与伤痕。文中历数自己有“七不可解”,此外又有“八可称”“八不成”“六呼之”,面对这些铺天盖地的自嘲自蔑之辞,作者表面的自暴自弃之下,是一颗伤口永远无法愈合的心灵。张岱少有才情,经常得到先辈夸赞,自己本来也有建功立业的雄心,但随着家国的破亡,一切雄心壮志都付诸东流水。无论是生,还是死,都失去了意义,生死已经没有本质的区别,自然对死亡也就无须讳言,作者的达观中包含有深深的无奈。全文文笔自然,语言真挚。

创作背景

人生七十古来稀,张岱已经活到六十九岁,在古代也算高寿了,他对人寿已没有更多奢望。尤其令他欣慰的是,《石匮书》这部先人遗命所托、自己性命所寄的巨著终于完成了,其他许多著作也已问世,可谓著作等身。再有,他经历了国破家亡、大起大落的剧变,总算苦熬过来,保持了坚贞不屈的民族气节。这些都使他感到十分欣慰。但是,卓著成就的取得、高风亮节的铸就,又饱含许多辛酸和血泪,付出巨大牺牲和代价,也包括世人的不理解以及非难、笑骂等等,这又使他感到悲愤和寂寞。但是张岱的骨头铮硬,性格很豁达,对自己所选择道路所持大节并无悔恨,“任世人呼之为败子,为废物,为顽民,为钝秀才,为瞌睡汉,为死老魅”,便是对种种非议和笑骂的回答。正是在这种心情支配下,张岱写了《自为墓志铭》,给自己的一生作了“总结”和“鉴定”。

张岱

张岱(小品圣手)

明末清初史学家、文学家

张岱(1597—1679),字宗子,一字石公,号陶庵,山阴(今浙江省绍兴市)人。明末清初文学家。出生于仕宦世家,早年过着富裕的生活,喜爱游山玩水,通晓音乐戏剧。明亡后张岱曾参加抗清斗争,见大势已去,才隐居浙江剡溪山中,从事著述,不做清朝的官。他在散文上的造诣高,体裁广,文字清新,能把大量民间口语融入到散文之中。著有《陶庵梦忆》《西湖梦寻》《琅嬛文集》等。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词