原毁

韩愈

原文 译文 拼音版

zhījūnzizhòngzhōudàirénqīngyuēzhòngzhōudàiqīngyuērénwèishàn

wénzhīrényǒushùnzhěwèirénrénrénqiúsuǒwèishùnzhěyuērénrénnéngshìérnǎinéngshì

zǎoshùnzhějiùshùnzhěwénzhīrényǒuzhōugōngzhěwèirénduōcáirénqiúsuǒwèizhōugōngzhěyuērénrénnéngshìérnǎinéngshì

zǎozhōugōngzhějiùzhōugōngzhěshùnshèngrénhòushìyānzhōugōngshèngrénhòushìyānshìrénnǎiyuēshùnzhōugōngzhībìng

shìshēnzhězhòngzhōurényuērénnéngyǒushìshìwèiliángrénnéngshànshìshìwèirén

èrxīnjiūjiùkǒngkǒngránwéirénzhīwèishànzhīshànxiūnéngrénnǎiyuēnéngyǒushìshì

yuēnéngshànshìshìdàirénzhěqīngyuē

jīnzhījūnziránrénxiángdàiliánxiángrénnánwèishànliánshǎowèiyǒushànyuēshànshìshì

wèiyǒunéngyuēnéngshìshì

wàirénnèixīnwèishǎoyǒuérzhǐdàishēnzhělián

rényuēsuīnéngshìrénchēngsuīshànshìyòngchēng

shíjiūjiùxīnkǒngkǒngránwéirénzhīyǒuwénshìrénzhěxiáng

shìzhīwèizhòngréndàishēnérshèngrénwàngrénwèijiànzūn

suīránwèishìzhěyǒuběnyǒuyuándàizhīwèidàizhěnéngxiūérzhěwèirénxiūchángshìzhīchángshìzhòngyuēmǒuliángshìmǒuliángshì

yīngzhěrénzhīránsuǒshūyuǎntóngzhěránwèiruòshìqiángzhěyánnuòzhěyòuchángzhòngyuēmǒufēiliángshìmǒufēiliángshì

yīngzhěrénzhīránsuǒshūyuǎntóngzhěránwèiruòshìqiángzhěshuōyánnuòzhěshuō

shìshìxiūérbàngxìnggāoérhuǐláishìzhīchùshìérwàngmíngzhīguāngdàozhīxíngnán

jiāngyǒuzuòshàngzhěshuōércúnzhīguójiāér

小提示:韩愈原毁拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

《原毁》选自《昌黎先生集》,是唐代文学家韩愈创作的一篇古文。此文论述和探究毁谤产生的原因,文章先从正面开导,说明一个人应该如何正确对待自己和对待别人才符合君子之德、君子之风,然后将不合这个准则的行为拿来对照,最后指出其根源及危害性。全篇行文严肃而恳切,句式整齐中有变化,语言生动而形象,刻划当时士风,可谓入木三分。

韩愈

韩愈

唐代中期官员,文学家、思想家、哲学家

韩愈(768—824),字退之,河南河阳(今河南孟州)人。自谓郡望昌黎,世称韩昌黎。贞元八年(792年)进士。曾任国子博士、刑部侍郎等职,因谏阻宪宗奉迎佛骨被贬为潮州刺史。后官至吏部侍郎。卒谥“文”。倡导古文运动,其散文被列为“唐宋八大家”之首,与柳宗元并称“韩柳”。其诗力求新奇,有时流于险怪,对宋诗影响颇大。有《昌黎先生集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词