九奋·其二·怨春风

薛季宣

原文 拼音版

yuànchūnfēngzhīrénqúnfāngzhòng

qiāngyuǎnérjièlànjǐnzhīfēnhuá

liǔqīngqīnghuāmànmànhuángzhìshēngzhuǎn

xiāngfēifēimǎnyòuchuīcán

fěiqiányíngzhīmàoshìcánchǒulèi

cuīshāngzhītōngměiqiěchéng

dānshìróngshùduānjīnpiāolíngmànmàn

fēnxīnrénjīnzhìcúnránérshǎo

zhīcǎoméngnèn绿

jīnshēngpánpánércuòcuò

bolíngfēnwèn

língfēnshìyáoyuēhuángzhīcháng

zàitiānwànjǐnránzi

chàngérchénggàozizhīzhī

yuērénshēngbǎiniányóushùhuāsānchūnróngcàn

guāngcǎixīnxiāngnéngpiāofēngjìng

suíbiāozhǎnzhuǎnhuòguīgēnhuòyuǎn

huòzhuìtíngwéihuòsuìshěnkēngqīng

fēngzhīérhuāyǒuzizhīxīnyānjuànjuàn

jiēshìtàizhīshìfēishútōngshuō

西shījiànchìwèishuōhuǐchǐshǔjiànzhēnmíngyuèshěnmáiwèipín

měiměiérèèyànzhēnshuífēn

chūnqiūdàixièziérshāngchūn

zhīgāo怀huáirénzhīzhìyán

cóngshìláijīnrán

小提示:薛季宣九奋·其二·怨春风拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

薛季宣

薛季宣

南宋哲学家

薛季宣(1134—1173),字士龙,号艮斋,宋温州永嘉人。薛徽言子。师程颐弟子袁溉。高宗绍兴末,为鄂州武昌令,保伍辑民,严备金兵。召为大理寺主簿,除大理正。后知湖州,改常州,未赴而卒。为学主著实,反对空谈义理,注重研究田赋、兵制、地形、水利等世务,开永嘉事功学派先声。有《浪语集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词