孟生诗

韩愈

原文 拼音版

mèngshēngjiānghǎishìmàoyòuxīn

chángrénshūwèiyányóujīn

zuòshīsānbǎishǒuyǎoxiánchíyīn

dàojīngguóxūnfēngqín

shítiānzijiǔzhòngshěnshěn

ménbǎishǒuxún

jīngguāngdàngxiāngshèpiānsēn

qiānyánzhàquèzǒujīngguàirèn

tóukànbáixiàzhānjīn

qièláiyóugōngqīngkěnhuázān

liàngfēixuānmiǎnyīngduìduōchàcān

píngpéngfēngsāngyuèqīn

nàicóngjìnshìzhuǎnqīn

zhìchùqúnfāngnánlín

shuíliánsōngguìxìngjìngàitáoyīn

cháobēishùgǎnguīcháoqín

duōkāngkǎiqióngyánshíjiànlín

qīngxiāojìngxiāngduìbáilíngyín

cǎilányōuniànmiǎoránwàngdōngnán

qínxiūqiěliǎngshùjīn

lùnfānghǎotiānxiàqīn

zhúshífèngsuǒshíxīnshénsuǒxīn

qiúguānzhòngqiūxiǎoshàngtàishāncén

qiúguānzhòngliúfàncāngmíngshēn

zitīngyándāngsuǒzhēn

huòfǎnwèijiǔzhìyín

biànshìsānxiànzizàiqiūzhēn

小提示:韩愈孟生诗拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

韩愈

韩愈

唐代中期官员,文学家、思想家、哲学家

韩愈(768—824),字退之,河南河阳(今河南孟州)人。自谓郡望昌黎,世称韩昌黎。贞元八年(792年)进士。曾任国子博士、刑部侍郎等职,因谏阻宪宗奉迎佛骨被贬为潮州刺史。后官至吏部侍郎。卒谥“文”。倡导古文运动,其散文被列为“唐宋八大家”之首,与柳宗元并称“韩柳”。其诗力求新奇,有时流于险怪,对宋诗影响颇大。有《昌黎先生集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词