原古上元学士

郝经

原文 拼音版

línjiǔdǐnglúnwànshìkǒngmèng

wénkāngjuéshèng

guāntiānwángshǐshīzhèng

zhōngshēngwayíndàoshújìng

jīnyuándōngběiláihǎijìng

wénshénlànshāngzhuìgěnghéng

chǔbàntiānchuāngjǐnmìng

luòqiānténgzhūzhāngcháotíng

hóngliùxuéyuèbìng

zhōngyuányǒucáifāngdòudìng

tiānménhuángjīnbǎng耀yàodòngwànxìng

jūnchénwèishīwèilìng

huòzhěshīwénhuánshìjīngpànchēng

shúyuánhuàjīngsuìhūnmíng

jùncàidǎnggāochūliáoxiòng

jìntiānrǎngshēnsǎofēngléijìn

lúnzàixùngàowángyányíng

zhūgōngzhǒngzuòzhízàohuàbǐng

huángshānhuánghuáshuāngfènggāocèngdēng

qīngfēngshùmíngqiānhuīyìng

yǒuruòxiánxiángōngguāngcǎiyuèhéng

yúnyānhuīgānkūnkuàiyǒng

ménménjīnshēngkēngjiǎojiǎoyíngōuyìng

yángféngléi崿èchàngyīng

xíngliántiānhǎiwàngérjìng

wěizāishānlǎoqīngyúndònggāoxìng

wénlínchǎnjīnghànkāijìng

qiūkōngqínzhāngfēnzhèng

sānhuànliúlíngxǐng

āiāibiàncàiwángliùwèixuánqìng

lǎowēiránshēngjiàhàiqúntīng

zhènmèilíngxiázhūfēikàiqìng

rénzōngdàiwéntiānbǎiniánshèng

fēnfēnkuāzikǔnzhíwèipíng

wèirénshèngtiānzhītiāndìng

xíngxíngshǐchénggòngwèitiānxiàqìng

zuòèjiànziyuètóuzhàochéng

jīngjiàndòuhányànpángèn

jīngshēngwǎnbàixiānzhèng

qióngyánshùshūshízàichéngduòzèng

xuéwèngǒuyǒuguīpínānbìng

jīnnǎimíngwènjīnyǒuguījìng

qièdēnglóngméngěngchūjǐng

yáoyáofēngzhōngjīngshǐjiànpíng

miǎnxiānshìjīnguǒjìng

shìdàosànghánlèibèng

shídàoyínhànshìkāimìngqìng

ángtóuguānsānshānkànchéng

hǎiwényuánshēngmíngònghányǒng

小提示:郝经原古上元学士拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

郝经

郝经

元代文章家、诗人,金元时期著名大儒

郝经(1223—1275), 元泽州陵川人,字伯常。郝天挺孙。金亡,徙顺天,馆于守帅张柔、贾辅家,博览群书。应世祖忽必烈召入王府,条上经国安民之道数十事。及世祖即位,为翰林侍读学士。中统元年,使宋议和,被贾似道扣留,居真州十六年方归。旋卒,谥文忠。为学务有用。及被留,撰《续后汉书》、《易春秋外传》、《太极演》等书,另有《陵川文集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词