慰东冈失子

王鏊

原文 拼音版

shēngzixiùérwéncànránqióngshùzhī

ménqiěchéngqiú

cháocuīzhétiānzhēnnán

zòng使shǐtiěshíchángshuínéngāi

āizhītǎngshēngāi

hàotiāntiānwénkòuzhī

gānchángwèiěrliè齿chǐwèiěrshuāi

zhějìngfǎnshēngzhěkōnghuī

liǎngshāngzhēnchéngchī

yǒuyàofāngshòuzhīzhúgānshī

néngzhìwǎngyuànjūnshìzhī

mángmánghuàzhōngwànjiēér

xiánguìjiàntóng

suīyǒu寿shòuyāotóngjǐnděngshuāi

péngdānānzàizāikǒngmèngruò

kuàngsuǒjìngshī

kōngzhōnghuáwàngzuòbēi

shūránháibiànmièréngzhuīwéi

suǒdōngménéryǒuér

zhòngshēngchánàizéiyǒuquèniánchī

zhuōzāiréntuò

àigǒugānhǎizhōng

tiāndàoyǒufānrénshìduōcānchà

měijiēnài

yányuānrénqiěyāowénléi

zixiàsàngmíngdànwèihòurénchī

zhuīwángjiànjiēzāikōngěrwèi

quànjūnfǎnzhàoshōulèizhī

小提示:王鏊慰东冈失子拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

王鏊

王鏊

明代名臣、文学家

王鏊(1450—1524),字济之 ,别号守溪 ,晚号拙叟,学者称震泽先生,汉族,吴县(今江苏苏州)人。十六岁时国子监诸生即传诵其文,成化十一年进士。授编修,弘治时历侍讲学士,充讲官,擢吏部右侍郎,正德初进户部尚书、文渊阁大学士。博学有识鉴,有《姑苏志》、《震泽集》、《震泽长语》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词