弟子规

李毓秀

原文 译文 拼音版

zǒng

ziguīshèngrénxùnshǒuxiàojǐnxìn

fànàizhòngérqīnrényǒuxuéwén

xiào

yīnghuǎnmìngxínglǎn

jiàojìngtīngshùnchéng

dōngwēnxiàqìngchénshěnghūndìng

chūgàofǎnmiànyǒuchángbiàn

shìsuīxiǎoshànwèigǒushànwèizidàokuī

suīxiǎocánggǒucángqīnxīnshāng

qīnsuǒhǎowèiqīnsuǒèjǐnwèi

shēnyǒushāngqīnyōuyǒushāngqīnxiū

qīnàixiàonánqīnzēngxiàofāngxián

qīnyǒuguòjiàn使shǐgèngróushēng

jiànyuèjiànhàosuíyuàn

qīnyǒuyàoxiānchángzhòushìchuáng

sàngsānniánchángbēiyànchùbiànjiǔròujué

sàngjǐnjǐnchéngshìzhěshìshēng

chū

xiōngdàoyǒudàogōngxiōngxiàozàizhōng

cáiqīngyuànshēngyánrěn忿fènmǐn

huòyǐnshíhuòzuòzǒuzhǎngzhěxiānyòuzhěhòu

zhǎngréndàijiàorénzàidào

chēngzūnzhǎngmíng

zhǎngzhǎngyán退tuìgōng

xiàchéngxiàchēguòyóudàibǎi

zhǎngzhěyòuzuòzhǎngzhězuòmìngnǎizuò

zūnzhǎngqiánshēngyàowénquèfēi

jìn退tuìchíwènduìshì

shìzhūshìshìzhūxiōngshìxiōng

jǐn

cháozǎomiánchílǎozhìshí

chénguànjiānshùkǒu便biànhuízhéjìngshǒu

guānzhèngniǔjiéjǐnqiè

zhìguānyǒudìngwèiluàndùnzhìhuì

guìjiéguìhuáshàngxúnfēnxiàchēngjiā

duìyǐnshíjiǎnshíshìguò

niánfāngshǎoyǐnjiǔyǐnjiǔzuìzuìwèichǒu

cóngróngduānzhèngshēnyuánbàigōngjìng

jiànyáo

huǎnjiēliányǒushēngkuānzhuǎnwānchùléng

zhízhíyíngshìyǒurén

shìmángmángduōcuòwèinánqīnglüè

dòunàochǎngjuéjìnxiéshìjuéwèn

jiāngménwènshúcúnjiāngshàngtángshēngyáng

rénwènshuíduìmíngfēnmíng

yòngrénmíngqiútǎngwènwèitōu

jièrénshíháihòuyǒujiènán

xìn

fánchūyánxìnwèixiānzhàwàngyān

huàshuōduōshǎowéishìnìngqiǎo

jiānqiǎohuìshìjǐngqièjièzhī

jiànwèizhēnqīngyánzhīwèideqīngchuán

shìfēiqīngnuògǒuqīngnuòjìn退tuìcuò

fándàozhòngqiěshū

shuōzhǎngshuōduǎnguānxiánguǎn

jiànrénshànzòngyuǎnjiàn

jiànrénènèishěngyǒugǎijiājǐng

wéixuéwéicáiréndāng

ruòruòyǐnshírénshēng

wénguòwénsǔnyǒuláiyǒuquè

wénkǒngwénguòxīnzhíliàngshìjiànxiāngqīn

xīnfēimíngwèicuòyǒuxīnfēimíngwèiè

guònénggǎiguītǎngyǎnshìzēng

fànàizhòng

fánshìrénjiēàitiāntóngtóngzài

xínggāozhěmínggāorénsuǒzhòngfēimàogāo

cáizhěwàngrénsuǒfēiyán

yǒunéngrénsuǒnéngqīng

chǎnjiāopínyànxīn

rénxiánshìjiǎorénānhuàrǎo

rényǒuduǎnqièjiērényǒuqièshuō

dàorénshànshìshànrénzhīzhīmiǎn

yángrénèshìèzhīshénhuòqiězuò

shànxiāngquànjiējiànguòguīdàoliǎngkuī

fánguìfēnxiǎoduōshǎo

jiāngjiārénxiānwèn

ēnbàoyuànwàngbàoyuànduǎnbàoēnzhǎng

dàishēnguìduānsuīguìduānérkuān

shìrénxīnránrénfāngyán

qīnrén

tóngshìrénlèiliúzhòngrénzhě

guǒrénzhěrénduōwèiyánhuìmèi

néngqīnrénxiànhǎojìnguòshǎo

qīnrénxiànhàixiǎorénjìnbǎishìhuài

xuéwén

xíngdànxuéwénzhǎnghuáchéngrén

dànxíngxuéwénrènjiànmèizhēn

shūyǒusāndàoxīnyǎnkǒuxìnjiēyào

fāngwèizhōng

kuānwèixiànjǐnyònggōng

xīnyǒusuízhájiùrénwènqiúquè

fángshìqīngqiángjìngànjiéyànzhèng

piānxīnduānjìngxīnxiānbìng

lièdiǎnyǒudìngchùkànháiyuánchù

suīyǒujuǎnshùyǒuquēhuàijiùzhī

fēishèngshūpíngshìcōngmínghuàixīnzhì

bàoshèngxiánxúnzhì

小提示:李毓秀弟子规拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

《弟子规》原名《训蒙文》,为清朝康熙年间秀才李毓秀所作。其内容采用《论语》“学而篇”第六条:“弟子入则孝,出则悌,谨而信,泛爱众,而亲仁。行有馀力,则以学文。”的文义,以三字一句、两句一韵编撰而成。全文共三百六十句、一千零八十个字,分为七个部分:即孝、悌、谨、信、爱众、亲仁、学文,前六项属于德育修养,后一项属于智育修养,列述弟子在家、出外、待人、接物与学习上应该恪守的守则规范,特别讲求家庭教育与生活教育的践行。后经清朝贾存仁修订改编,并改名为《弟子规》。

李毓秀

李毓秀

清初著名学者、教育家

李毓秀(1647年—1729年),字子潜,号采三,清初著名学者、教育家,《弟子规》的作者,祖籍辽宁铁岭,出生于山东潍县(即潍坊市寒亭区)李家营村,青年时,因特殊使命离开...

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词