文赋

魏晋 陆机

原文 译文 拼音版

měiguāncáishìzhīsuǒzuòqièyǒuyòngxīnfàngyánqiǎnliángduōbiànyánchīhǎoèéryánměishǔwényóujiànqínghénghuànchēngwéndǎigàifēizhīzhīnánnéngzhīnánzuòwénshùxiānshìzhīshèngzǎoyīnlùnzuòwénzhīhàisuǒyóudàiwèijǐnmiàozhìcāosuīyuǎnruòsuíshǒuzhībiànliángnándǎigàisuǒnéngyánzhěyún

zhùzhōngxuánlǎnqíngzhìdiǎnfénzūnshítànshìzhānwànérfēnbēiluòjìnqiūróutiáofāngchūnxīnlǐnlǐn怀huáishuāngzhìmiǎomiǎoérlínyúnyǒngshìzhījùnlièsòngxiānrénzhīqīngfēnyóuwénzhāngzhīlínjiāzǎozhībīnbīnkǎitóupiānéryuánliáoxuānzhīwén

shǐjiēshōushìfǎntīngdānbàngxùnjīngxīnyóuwànrènzhìqíngtónglóngérxiānzhāozhéérjìnqīngqúnyánzhīshùliùzhīfāngrùntiānyuānānliúzhuóxiàquánérqiánjìnshìshěnyuèruòyóuxiángōuérchūzhòngyuānzhīshēnzǎoliánpiānruòhànniǎoyīngjiǎoérzhuìcéngyúnzhījùnshōubǎishìzhīquēwéncǎiqiānzàizhīyùnxiècháohuáxiùwèizhènguānjīnhǎishùn

ránhòuxuǎnànkǎojiùbānbàojǐngzhěxiánkòu怀huáixiǎngzhědànhuòyīnzhīzhènhuò沿yánértǎoyuánhuòběnyǐnzhīxiǎnhuòqiúérnánhuòbiànérshòurǎohuòlóngjiànérniǎolánhuòtuǒtiēérshīhuò峿érānqìngchéngxīnníngmiǎozhòngérwèiyánlóngtiānxíngnèicuòwànduānshǐzhízhúzàowěnzhōngliúhànzhìgànwénchuítiáoérjiéfánxìnqíngmàozhīchàměibiànérzàiyánshèxiàofāngyánāiértànhuòcāoěrhuòhánháoérmiǎorán

shìzhīshèngxiánzhīsuǒqīnyǒukòuérqiúyīnhánmiánmiǎochǐpāngpèicùnxīnyánhuīzhīér广guǎngànzhīérshēnfāngruízhīqīngtiáozhīsēnsēncànfēngfēiérbiāoshùyúnhànlín

yǒuwànshūliàngfēnyúnhuīhuòxíngnánwèizhuàngchéngcáixiàoérwèijiàngzàiyǒuérmiǎnmiǎndāngqiǎnshēnérràngsuīfāngérdùnyuánqióngxíngérjǐnxiāngkuāzhěshàngshēqièxīnzhěguìdāngyánqióngzhěàilùnzhěwéikuàng

shīyuánqíngérérliúliàngbēiwénxiāngzhìlěichánmiánérchuàngmíngyuēérwēnrùnzhēndùncuòérqīngzhuàngsòngyōuyóubīnwèilùnjīngwēiérlǎngchàngzòupíngchèxiánshuōwěiérjuékuángsuīfēnzhīzàijìnxiéérzhìfàngyàoérrǒngzhǎng

wèiduō姿wèiqiānhuìshàngqiǎoqiǎnyánguìyányīnshēngzhīdiédàiruòzhīxiāngxuānsuīshìzhǐzhīchángérnán便biàngǒubiànérshíyóukāiliúquánshīérhòuhuìhéngcāodiānmiùxuánhuángzhīzhìtiǎnniǎnérxiān

huòyǎngxiāntiáohuòqīnhòuzhānghuòhàiérhuòyánshùnérfángzhīshuāngměizhīliǎngshāngkǎo殿diànzuìzhūdìngliúháománggǒuquánhéngzhīsuǒcáiyīngshéngdānghuòwénfánérzhǐshìliǎngzhìjǐnpiànyánéryàonǎipiānzhījǐngsuīzhòngzhīyǒutiáodàiérxiàoliànggōngduōérlèiguǎér

huòzǎoqīngqiānmiánbǐngruòxiùruòfánxiánsuǒzhīshūnǎiànnǎngpiānsuīzhùzhóu怀huáichùrénzhīxiāngǒushāngliánérqiānsuīàiérjuān

huòsháoyǐngshùzhòngjuézhìxíngzhúxiǎngnánwèikuàiérzhìfēichángyīnzhīsuǒwěixīnláoluòérǒupáihuáiérnéngshíyùnérshānhuīshuǐ怀huáizhūérchuānmèizhēnzhījiǎnméngróngcuìzhuìxiàbáixuěsuǒwěi

huòtuōyánduǎnyùnduìqióngérxìngéryǒuyǎngliáokuòérchéngpiānxiánzhīzhānghánqīngchàngéryīnghuòcuìyīnyánérhuáhùnyánchīérchénglèiliángzhìérwèixiáxiàngxiàguǎnzhīpiānsuīyīngérhuòcúnxúnzhúwēiyánguǎqíngérxiānàipiàoérguīyóuxiányāoérhuīsuīérbēihuòbēnfàngxiécáoéryāoyuèérǒugāoshēngérxiàfángsāngjiānyòusuībēiérhuòqīngwǎnyuēměichúfánérlànquēgēngzhīwèitóngzhūxiánzhīqīngsuīchàngérsāntànéryàn

ruòfēngyuēzhīcáiyǎngzhīxíngyīnshìbiànyǒuwēiqínghuòyánzhuōérqiǎohuòérqīnghuòérxīnhuò沿yánzhuóérgèngqīnghuòlǎnzhīércháhuòyánzhīérhòujīngyóuzhějiétóumèizhěyīngxiánérqiǎnshēngshìgàilúnbiǎnsuǒyánfēihuáshuōzhīsuǒnéngjīng

tiáowénliángyīngzhīsuǒliànshìqíngzhīchángyóushíqiánxiūzhīsuǒshūsuījùnqiǎoxīnhuòshòuchīzhuōqióngzǎoruòzhōngyuánzhīyǒushūtóngtuóyuèzhīwǎngqióngtiānbìngsuīfēnǎishìjiēyínghuànqièpíngzhīkōngbìngchāngyánzhīnánshǔchěnchuōduǎnyuánfàngyōngyīnhénghènzhōngpiān怀huáiyíngérméngchénkòufǒuxiàomíng

ruòyīnggǎnzhīhuìtōngsāizhīláièzhǐcángruòjǐngmièxíngyóuxiǎngfāngtiānzhījùnfēnérfēngxiōngyánquánliúchún齿chǐfēnwēiruíwéiháozhīsuǒwénhuīhuīyīnlínglíngéryíngěrliùqíngzhìzhìwǎngshénliúruòhuōruòliúlǎnyínghúntàndùnjīngshuǎngqiúérruòchōushìhuòjiéqíngérduōhuǐhuòérguǎyóusuīzhīzàifēizhīsuǒshíkōng怀huáiérwǎnwèishíkāisāizhīsuǒyóu

wénzhīwèiyòngzhòngzhīsuǒyīnhuīwànértōng亿zàiérwèijīnláiyǎngguānxiàngrénwénjiāngzhuìxuānfēngshēngmǐnyuǎnérwēiérlúnpèizhānrùnyúnxiàngbiànhuàguǐshénbèijīnshíér广guǎngliúguǎnxiánérxīn

小提示:陆机文赋拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

《文赋》是晋代陆机的文艺理论作品。该赋序言说明创作缘由和意图,指出“意不称物,文不逮意”的困惑,认为对写作的认识,虽然可以借览前人的经验,但主要靠个人在实践中摸索。

创作背景

陆机写《文赋》的宗旨是为了解决创作中“意不称物,文不逮意”的矛盾,所以以创作构思为中心,主要论述“作文利害之所由”,即文章写作的方法技巧和艺术性的问题。自然,这样做难免会从中流露出“形式主义”的痕迹,但是这显然不能影响陆机在《文赋》中的贡献。

陆机

陆机

西晋著名文学家

陆机(261—303),字士衡,吴郡吴县华亭(今上海松江)人。祖逊、父抗,皆三国吴名将。少时任吴牙门将。吴亡,家居勤学。太康末,与弟云同至洛阳,文才倾动一时,时称“二陆”。曾官平原内史,世称“陆平原”。成都王司马颖讨长沙王司马乂时,任为后将军、河北大都督,兵败被谗,为颖所杀。其诗注重藻绘排偶,多拟古之作。也善骈文。所作《文赋》以赋体论述作文利弊,是古代重要文学论文。后人辑有《陆士衡集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词