题郭功甫诗卷

李廌

原文 拼音版

shānrénkuàtiānshàngláishízhězhēnzhòngzhěcāi

huòwéntóngzilínzōngwèiwángzuǒcái

chīchīzhòngméngbáixuějiēáiái

yǒurénxiánzhězhìxīnpáihuái

tóngchéngmíngzhùshújīnxiāotiāncái

chányángǎichǐxuězhèngshìbàochéngxiūyuánméi

línchuānxiānshēngjiǔzhīshíniánzhízhènggōngtái

héngfēihòushēngjǐnháojùnwǎngwǎngyuècǎolái

hóngzàohuàduāntǐngtián

shèngcháonéngshīzhǐshǎoshīshèméi

shǎoshīxīnwèixiàméihuàchéngchénhuī

jīnlíngshèjīnlǎobānbānxuěqīnsāi

dāngjīnshēngdào使shǐliǔwèiquānbēi

hǎoàishīwéiyǒujūn使shǐjīngfēngléi

qīngyīnrào齿chǐjuémínglànguāngmǎnzhǐqióngguī

yuánshāoguāngduóyuè使shǐwànyǒuhuīméi

qīngquánshùshíbáizáozáotuānluòlàichéngyuānhuí

cáixióngxiǎnhàiréndǎnjiǔyuèqiūshuǐyànduī

yǒushíqīngzhēnkòuxuánguānzhìchéngzhíxīnjiāoméi

gōngcáiyǐnggōngwàngláoluòxiàwèimìngguāi

báihóngguàndòuyóu使shǐbǎojiànfēngchéngmái

niánlìngwèikùnxiàguóbǎnjiǎnqīngshānjùnjiē

yóujiāngguìwěituōgǒuzhīmìngānwèi怀huái

zhúrénlíngwēngdāngniánchēngzhuàngzāi

zhíyánshíbìngàogōngjìnwèizhìqīngyúnjiē

gōngxíngshúdūncǎoyóujìngwèidāngchái

shūzhōngxiànshìcáizǎozǎiqiè齿chǐquánbānpái

suìzuòzhéqiānfānfāngzhíwèihuòtāi

yǎonièyúnshàngyōudǐngwénshínièxuán

xiàshìhēitánèshānrùncāngtái

línwēizhuìzhuìshíyǔnkuànggènghuázhānqīngxié

shàngféngxiàjiànqiàoyùnwàngníngqúnxiǎoxié

qiūjiāngjiētiānliànguìgōngyǐnjiànqióngyáotái

fànzhōuqiúxìngqīngjīnléi

ànrénshìwángziyóuměiyánxuèxié

cānglàngshuǐshēnlàngkuòzuìwèizhǐtànchái

chángyángzhuóyīngàojìnyuèfānwěihái

shànghuángsuīdàopíngshànqiānzàinǎiwèipéngchái

qiūshuāngcǎoxuánhuángshǔshānxuēqīngcuīwéi

jiǎnguànyuǎnzhìxiǎnbiànchénghuītuí

dàofánshuāngxiǎochéngbàofēiyīnmái

sànguānbēiyuànshūjiànguǐlínmíngyánwēi

zhǎngshéshíxiàngliú齿chǐměngshìrénchuànchāi

rénzhāodànyuǎnjūnmóuyòuwéicānpéi

chūnmàixìnggǎomiáogāorùngēngāi

zhèngfēngqǐnsòngfèiyánláidāngāi

jīnjiùwèihuáliúyīnluòlái

liángdiàojùnwéikuí

qiánbèipānyuánràngchídàoxiàshíjiāqiānzhēngtuī

èrgōngdāngniánzǒushēngjiàyuèzuǒyùntiānxuánhuí

fāngjīnmíngshífèishēngjiāng使shǐyānlúnjìnwēi

fēijūnchuīzhǔchíshìdàoshìjiāngqīngtuí

guān西怀huáifènbáishíkōngliàn

mìngwéishífǒukǒuchángdùnguàfēngduóhuánzhāi

ānxiànyántóngtíngxiàchūjīngāoméi

bǐngjūnmiàotángcǎnshūjiànjīngjiézhāngpéi

yúnnéngshīduōkǎngǒuhuòxìnliángāi

tǎng使shǐwénzhāngtiānxiàzài使shǐshénqínhuái

小提示:李廌题郭功甫诗卷拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

李廌

李廌

北宋文学家

李廌(1059—1109),字方叔,号太华逸民,遂为华州(今陕西华县)人。少孤贫,谒苏轼于黄州求教,轼称其文,与范祖禹荐于朝,不果。中年绝意仕进,定居颍昌。喜论古今治乱,哲宗元祐中上《忠谏书》、《忠厚论》、《兵鉴》于朝。有《济南集》、《德隅斋画品》等。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词