唐生将卜筑桃花之坞谋家无赀贻书见让寄此解嘲

徐祯卿

原文 拼音版

pānbáihónggàntíng

shěnzuòrénzhīsuìxīng

shìgōngchēsuǒhuānliáotiānchūzhǎngān

nánxiàcāngjiāngháixiéxiènònglán

qīngzhōngkāixiùyuèqiānfēnghán

míngmíngxiānguànnándòuzhílíngshēnshāodān

huí西shānhàodànghuānxīnjiānyún

guīláizòuchǔwángshūhànzhǔshànglínfānghǎo

huángjīnxīnbáiméifānjiàn

zuójiéjiāoyànshǎoniánhānzhùshìzhōngmián

zhèngféngtiānzishīyánduófèngjīngshíjiǔqián

ménbǎijiéshuāngjǐnxiàowénjūnmíngjìngqián

quèjiùgāoyánghuánggōngjiǔchùbiān

tiānxiàpáoshuíliánqīngwèishānzhōngtuórénwèimǎishàntián

tángzhēnxiá

shíniáněrqīngyúnjiāoqīngxīnzhìsuǒ

jiànjūnyīng

qǐngyīngpiānwèizòuzhūshéngwèirǎorǎocāngyíngzhīèshēng

jīncèngdēngshàngjiēěryōuyōushìshàngmíng

小提示:徐祯卿唐生将卜筑桃花之坞谋家无赀贻书见让寄此解嘲拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

徐祯卿

徐祯卿

明代文学家,吴中诗冠

徐祯卿(1479—1511),字昌谷,一字昌国,吴县(今属江苏)人。明弘治十八年(1505年)进士。授大理寺左寺副,以过失降为国子监博士。“吴中四子”之一。后与李梦阳等并称“前七子”,倡导文学复古运动。有《迪功集》《谈艺录》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词