-
长干行
裙腰绿如草,衫色石榴花。十二学弹筝,十三学琵琶。宁嫁与商人,夫妇各天涯。朝朝问水神,夜夜梦三巴。聘金虽如山,不愿入侯家。鄣袖庭花下,东风吹鬓斜。
-
东轩花时将过感怀二首·其一
小轩风月得婆娑,尽付流年与啸歌。细数一春今过半,正令百岁亦无多。还家常恐难全璧,阅世深疑已烂柯。只欲闭门支倦枕,晚风无奈落花何。
-
读华佗传
六籍虽残圣道醇,中更秦火不成尘。华佗老黠徒惊俗,吾岂无书可活人。
-
马上作·平桥小陌雨初收
平桥小陌雨初收,淡日穿云翠霭浮。杨柳不遮春色断,一枝红杏出墙头。
-
一丛花·仙姝天上自无双
仙姝天上自无双。玉面翠蛾长。黄庭读罢心如水,闭朱户、愁近丝簧。窗明几净,闲临唐帖,深炷宝奁香。人间无药驻流光。风雨又催凉。相逢共话清都旧,叹尘劫、生死茫茫。何如伴我,绿蓑青箬,秋晚钓潇湘。
-
初秋
雨气排残暑,风声送早秋。拂窗闻叶落,绕井看萤流。卧起须人助,炊舂尚自谋。萧条岁将晚,百虑入搔头。
-
挥手
挥手群玉府,说驾石帆山。偶与片云出,却随孤鹤还。松风暮萧瑟,石溜夜淙潺。阿敏读书处,更添茆一间。
-
夏日六言四首·其四
我是百年遗老,扫空一梦浮名。未到终南二华,且入天台四明。
-
一壶歌五首·其二
先生醉后即高歌,千古英雄奈我何。花底一壶天所破,不曾饮尽不曾多。
-
除夜雪二首·其一
只怪重衾不御寒,起看急雪玉花乾。迟明欲谒虚皇殿,厩马蒙毡立夜阑。
-
客中作
江天雨霁秋光老,野气川云净如扫。投空飞鸟杂落叶,极目斜阳衬衰草。平沙争渡人鹄立,长亭下马障泥湿。累累红果络青篾,未霜先摘犹酸涩。客中虽云贪路程,买薪籴米常留行。茆檐独坐待僮仆,不闻人声闻碓声。
-
山寺
寺门压石危欲崩,槎牙老松挂苍藤。风传上方出定磬,雨暗古殿长明灯。宿林野鹘惊复起,争栗山童呼不应。溪南闻道更幽绝,明日裂布缝行縢。
-
春游
镜湖春游甲吴越,莺花如海城南陌。十里笙歌声不绝,不待清明寒食节。青丝玉瓶挈新酿,细柳穿鱼初出浪。花外金羁络雪驹,桥边翠幕围螭舫。怕雨愁阴人未知,时时微雨却相宜。养花天色君须记,正在轻云嫩霭时。
-
春游
平生乐行役,不耐常闭户。今朝新雨霁,一笑整巾屦。青猿导幽蹊,春草伴微步。虽云尊酒薄,蔬果亦略具。辛夷发高枝,杨柳吹堕絮。行歌不知远,落日呼野渡。横林已栖鸦,浅水犹立鹭。归来意颇豪,古锦有新句。
-
山寺
路尽初逢寺,行行独叩扉。民贫稀送供,僧老少完衣。日正楼钟动,溪深药草肥。吾衰亦久矣,舍此欲畴依。
-
游山三首·其三
九十衰翁心尚孩,幅巾随处一悠哉。偶扶拄杖登山去,却唤孤舟过渡来。酒市拥途观嵬峨,僧庐借榻寄咍台。吾生清绝烦君看,不枉人间梦一回。
-
小舟游近村舍舟步归四首·其二
借得渔船溯小溪,系船浦口却扶藜。莫言村落萧条甚,也胜京尘没马蹄。
-
东关二首·其一
路入东关物象奇,角巾老子曳筇枝。蚕如黑蚁桑生后,秧似青针水满时。穿市不嫌微雨湿,过溪翻喜坏桥危。当年野店题诗处,又典春衣具午炊。
-
冬夜读书示子聿八首·其二
易经独不遭秦火,字字皆如见圣人。汝始弱龄吾已耄,要当致力各终身。
-
饮牛歌
门外一溪清见底,老翁牵牛饮溪水。溪清喜不污牛腹,岂畏践霜寒堕趾。舍东土瘦多瓦砾,父子勤劳艺黍稷。勿言牛老行苦迟,我今八十耕犹力。牛能生犊我有孙,世世相从老故园。人生得饱万事足,舍牛相齐何足言。