-
奉酬巴陵令
身世不相若,孤卧南山云。忽枉故人问,乃是巴陵君。君治最潇洒,洞庭天下闻。高材有馀暇,壮观谁能群。子贱不弹琴,河阳自工文。大轴写丽句,琼华袭兰薰。赠我岂无意,我衰何足云。三复不知报,怅望长江濆。
-
古兴十六首·其十五
前日春已归,残花尚赤白。秋来初未顷,园林亦早索。桃实久已空,黄柑年可摘。唯有半折松,青青独如昔。少年勿叹息,明年复春色。莫疑衰老翁,住世方为客。
-
黄鹂
黄鹂何处来,啼我夷即下。绿叶掩穷陬,春容已衰谢。百年如转毂,悲欢正相驾。感事一伤怀,吾年四十化。
-
春日行
宫梅扑地白毡班,细柳结烟金缕繁。春华年年来不已,人生七十半衰残。少时豪放犹不敌,何况羁栖落荆蛮。囊中琵琶金凤闲,古曲情深属谁弹。病目矇矇对荒山,东风有意为掩关。弃置万事一梦还,江湖水生愁夜寒。
-
感昔游
江南二月春水生,不如春草满山青。江南故人半不在,不如春水似有情。三年放逐三湘客,今日归来头欲白。欲寻旧游心更懒,青山闭门长寂寂。
-
重示
不识南宗与北宗,欲齐得丧已非通。若将直指生为梦,便可偏知色是空。莫为严周驰诞说,欲轻摩诘作衰翁。古人言句真刍狗,天外秋来有信鸿。
-
平生
平生爱闲今幸闲,投老爱山今住山。不复区区同眩事,正当渺渺出人间。
-
奉酬舜文即次元韵
我生无庸如断络,已分老死填沟壑。不能掉舌强附会,何暇论经更穿凿。莱芜甑敝欲生尘,玉川婢粗常赤脚。世间要涂不易骤,身外名缰谁可缚。本无道义轻王公,亦不悲伤念流落。水乡夏半不厌热,绕舍新篁尚含箨。讼庭钩距…
-
奉送安行弟赴博罗守
博罗四十雪上须,前年将兵出高奴。直取金汤癿名帐,卷旗夜过乌波涂。黠羌仓惶不暇战,即时破荡禽作俘。橐驰牛马以万计,白米青盐归我储。朝廷下令趣军赏,丹砂书檄黄金书。博罗解甲入帅府,归功老成为后图。汉兵百万…
-
古兴十六首·其四
修道须阴功,留侯亦何为。区区欲报怨,方为帝王师。辟谷学赤松,强为女子饴。黄石更殉葬,空令后人疑。
-
夷山
夷山邈无际,落日多青烟。渺渺寄愁恨,吾知从古然。逝者既已矣,后来谁可言。达生亦有意,吾归将灌园。
-
题径山二首·其一
昔日道师开法筵,老人化龙去山前。至今胜迹冠西境,高第相传为敬田。平生自得物外趣,尔来更薄区中缘。终随老师学善住,行种芝草休天年。
-
将行寄蒋三
春风迎我到荆溪,行看秋成忆故畦。乘兴去来何可恨,为君引领隔湖西。
-
送荣叔归萧山
畴昔来会稽,浮舟出江堤。苍茫望津道,隐隐辟招提。虚气发峻岭,疑有至人栖。龙象兹拥卫,群木皆萋萋。吾家浮屠老,早岁离烦迷。持律破三业,悟道臻渊倪。法网覆众生,一念绝町畦。戒刀割大荤,水陆无象犀。凡物有极…
-
苏武归汉图一首
苏武不辱汉廷节,生辞匈奴归北阙。胡服椎髻李将军,反袂悲号与武别。阴山茫茫天将雪,北风吹旗旗欲裂。金瓶酾酒具未设,胡儿解鞍沙上歇。使者左骖黄金玦,紫骝白颠推奇骨。山前牧羊原野阔,汉日正斜发未〗发。从官挥…
-
次韵悟师见寄·其一
一裘一葛谢时人,似与孤云老鹤亲。峭石山前静无事,桃花零落几经春。
-
次韵奉酬公诩短句
红叶飘萧下石台,扫除山径半天开。百年老木和烟斫,万顷晴天看月来。
-
过水心寺访芝上人
行年四十发已斑,似梦非梦寄人间。数日秋风稍强健,闲寻戒律过南山。
-
村舍
西山草庐下,古木蔽中园。九月罢亚收,流水满郊原。茅茨何所乐,姑无人世喧。多谢朝市人,吾方效孤鶱。
-
过商翁墓
征南名地蚤相知,老向潇湘看立碑。壮节独驰南峤事,古风不括故山诗。愁烟半锁黄茅垄,部曲谁寻旧将旗。遥瞩芜江想灵气,孤云落日不胜悲。