-
怀丁观察见心
清朝持斧自雄才,却借搴帷蜀道回。万里山川看握节,十年霄汉望登台。天涯落日双蓬鬓,江上秋风几酒杯。为忆芙蓉花下醉,思君无那重徘徊。
-
陈司徒洛南先生召赏杏花得东字
上卿居接帝城东,绮席晨开映杏红。总为门阑添喜色,况多冠佩集芳丛。休论梅蕊分春早,合拟葵心向日中。从此名林成胜赏,悬知觞咏兴无穷。
-
登吴城望湖亭
孤亭俯江壖,弥望莽无际。秀色揽匡庐,澄光挹彭蠡。振衣展遐瞩,凉籁秋林起。怅此白日光,暗逐沧波驶。长啸复登舟,击楫中流逝。
-
寄怀郑民部思成兼以订约次陶示周续之祖企谢景夷三郎韵
与子一为别,中怀寡所欣。尔耽故园乐,谁念异乡人。流萍日漂泊,泛泛无依因。已惊朱夏徂,又见玄冬臻。举首望天际,鸿声杳难闻。忆昔当路歧,把袂各殷勤。为言吴与越,两地即比邻。我有木兰舟,俟子太湖滨。
-
杨白花
杨白花,随风舞。巧穿帘,轻入户。白昼狂风起如怒,杨花飘飏纷无数。须臾雨作风力停,翻逐缁尘落泥土。
-
紫骝马赋赠艾汝会秀才
紫骝马,非凡驹。渥洼神种骨相殊,胡为垂耳悴且癯。燕昭台前集万马,千夫杂遝顾者无。吁嗟乎,安得伯乐一顾倾双矑,据鞍执策驱长途。望之瞬息历国都,归献天子骖銮舆。出服六辔入秼天闲刍,毋令世人视尔为凡驹。
-
和劝农六章
天职生物,地职养人。裁成辅相,职为圣真。兹曰三才,一理所因。地平天成,我思古人。亩亩高原,宜尔黍稷。眷此泽国,嘉稻斯殖。惟水利农,亦以害穑。水患既蠲,民乃可食。余起海滨,跋涉川陆。帝命来吴,令佐熙穆。…
-
春雪
东风拂拂送瑶华,散入长安百万家。北极层阴看尽敛,西山积素望偏赊。寒光倒映银河浅,清影轻摇玉树斜。闻有仙郎歌郢曲,梁园词赋讵应誇。
-
怀谭祁李三山人
羊城几度重经过,得意三休意若何。贳酒邻家聊共醉,论诗客坐漫高歌。人情漠漠交游少,世事悠悠感慨多。别后空山怜独卧,夜深看月上藤萝。
-
寒食偕郑思成洪天章张献可游西山憩曾金吾子聘别墅得城字
清游那易得,况复值春明。喜遂青山约,因寻白社盟。烟霞狂客思,鸡黍主人情。归路酣歌发,联镳月满城。
-
道中夜泛怀张幼于
词客趋吴会,轻舟泛月行。流云无驻采,鸣籁有希声。缥缈风尘色,逍遥海岳情。恍然怀逸侣,欲结五湖盟。
-
过高邮吊秦少游
不知淮海上,今古几词人。一赋黄楼胜,千秋白璧新。高才空磊落,末路转酸辛。异代悲埋玉,临风涕泗频。
-
送张希夔出守凤翔
凤翔自昔歧周地,此日荣君五马行。雍畤云平看路冕,褒斜风静驻霓旌。忧时合有安边略,览胜能无吊古情。为问秦中多俊彦,只今谁并郭钦名。
-
读马水部德徵泰山诸诗感赋二首次李季宣韵·其一
岱岳岧峣紫翠重,秦皇雄略此登封。怜君制就天孙锦,挂杖閒寻玉女峰。海底金乌中夜见,云边青鸟几时逢。清游恨与尘缘隔,心折任城日暮钟。
-
偕思成游焦山有作
胜地标浮玉,岿然俯大江。波光生殿阁,树色隐幡幢。鸟听经声下,龙随法钵降。尘劳惭未息,回首怅飞艭。
-
王观察元德石汝重民部邀泛天津
中流箫鼓沸楼船,海色苍苍接远天。览胜也应忘潦倒,济时真见属才贤。潮来爽气生衣上,日落斜晖到酒边。人世过逢原不易,临风无那思依然。
-
舟中鼠
舟中鼠,多如许,白日横行恣翔舞。已张黠腹饫稻粱,又逞纤牙蠹衣缕。向来出没还有期,跳梁尚在黄昏时。沈踪隐迹向幽僻,唯恐显露令人知。只今鼠胆大如虎,不比寻常狐与兔。主人纵畜有犬猫,犬猫见之不敢捕。无分白日…
-
过夏镇怀王水部奎章
渺渺长河道,飘飘病客游。吴航怜自往,楚佩忆相投。把酒才初夏,归帆又晚秋。停云连郢树,遥望不胜愁。
-
肇祀重光卷为陈冠儒题
吾宗冠儒氏,抱艺南海湄。平生学孔颜,事事余所师。上念先德隆,水木兴遐思。肇祀修明禋,甫田载营菑。甫田日伊何,乃在宁州阳。夙世播获勤,春秋奉蒸尝。中叶倏遘屯,膏腴日云荒。念哉慈孙怀,恻恻含辛伤。辛伤何以…
-
渔阳署中旅怀
搔首天涯旅思赊,萍踪无赖怅年华。雄心暗逐流云渺,倦眼徐看落日斜。迢递关河稀过雁,萧条边戍急悲笳。故园松菊今何似,愁绝归林树树鸦。